โปรตีน K (ของเหลว)
หมายเลขแมว: HC4502A
โปรตีเอส K เป็นซีรีนโปรตีเอสที่เสถียรและมีความจำเพาะของสารตั้งต้นในวงกว้างมันย่อยสลายโปรตีนหลายชนิดในสภาพดั้งเดิมแม้ในที่ที่มีผงซักฟอกก็ตามหลักฐานจากการศึกษาโครงสร้างผลึกและโมเลกุลบ่งชี้ว่าเอนไซม์อยู่ในตระกูลซับติลิซินซึ่งมีตัวเร่งปฏิกิริยาสามตำแหน่งที่ทำงานอยู่ (Asp39-ของเขา69- เซิร์224-ตำแหน่งเด่นของความแตกแยกคือพันธะเปปไทด์ที่อยู่ติดกับหมู่คาร์บอกซิลของกรดอะมิโนอะลิฟาติกและอะโรมาติกที่มีหมู่อัลฟาอะมิโนที่ถูกบล็อกเป็นที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลายความจำเพาะ
ข้อมูลจำเพาะ
รูปร่าง | ของเหลวไม่มีสีถึงสีน้ำตาลอ่อน |
กิจกรรม | ≥800ยู/มล |
ความเข้มข้นของโปรตีน | ≥20 มก./มล |
ดีเนส | ไม่พบสิ่งใดเลย |
อาร์เนส | ไม่พบสิ่งใดเลย |
สภาพการเก็บรักษา
เก็บที่อุณหภูมิ 2-8 ℃
คุณสมบัติ
หมายเลขอีซี | 3.4.21.64 (รecombinant จากอัลบั้ม Tritirachium) |
น้ำหนักโมเลกุล | 29 กิโลดาลตัน (SDS-PAGE) |
จุดไอโซอิเล็กทริก | 7.81 |
ค่า pH ที่เหมาะสม | 7.0-12.0 รูปที่ 1 |
อุณหภูมิที่เหมาะสม | 65 ℃ รูปที่ 2 |
ความคงตัวของค่า pH | pH 4.5-12.5 (25°C, 16 ชม.) รูปที่ 3 |
เสถียรภาพทางความร้อน | ต่ำกว่า 50°C (pH 8.0, 30 นาที) รูปที่ 4 |
ตัวกระตุ้น | SDS, ยูเรีย |
สารยับยั้ง | ไดไอโซโพรพิลฟลูออโรฟอสเฟต;ฟีนิลเมทิลซัลโฟนิลฟลูออไรด์ |
การใช้งาน
1. ชุดตรวจวินิจฉัยทางพันธุกรรม
2. ชุดสกัด RNA และ DNA
3. การสกัดส่วนประกอบที่ไม่ใช่โปรตีนออกจากเนื้อเยื่อ การย่อยสลายสิ่งเจือปนของโปรตีน เช่น วัคซีน DNA และการเตรียมเฮปาริน
4. การเตรียมโครโมโซม DNA โดยวิธีพัลซ์อิเล็กโตรโฟรีซิส
5. รอยเปื้อนแบบตะวันตก
6. รีเอเจนต์อัลบูมินของเอนไซม์ไกลโคซิเลต ในการวินิจฉัยภายนอกร่างกาย
ข้อควรระวัง
สวมถุงมือและแว่นตาป้องกันเมื่อใช้หรือชั่งน้ำหนัก และจัดให้มีการระบายอากาศที่ดีหลังการใช้งานผลิตภัณฑ์นี้อาจก่อให้เกิดอาการแพ้ทางผิวหนังและการระคายเคืองต่อดวงตาอย่างรุนแรงหากสูดดมเข้าไปอาจทำให้เกิดอาการภูมิแพ้ หอบหืด หรือหายใจลำบากได้อาจระคายเคืองต่อทางเดินหายใจ.
การทดสอบ
คำจำกัดความของหน่วย
หนึ่งหน่วย (U) หมายถึงปริมาณของเอนไซม์ที่จำเป็นในการไฮโดรไลซ์เคซีนเพื่อผลิตไทโรซีน 1 ไมโครโมลต่อนาทีภายใต้เงื่อนไขต่อไปนี้
การเตรียมรีเอเจนต์
รีเอเจนต์ I: เคซีนนม 1 กรัมละลายในสารละลายโซเดียมฟอสเฟต 0.1 โมลาร์ 50 มล. (pH 8.0) บ่มในน้ำ 65-70 ℃ เป็นเวลา 15 นาที กวนและละลาย ระบายความร้อนด้วยน้ำ ปรับด้วยโซเดียมไฮดรอกไซด์เป็น pH8.0 และคงที่ ปริมาณ 100มล.
รีเอเจนต์ II: สารละลาย TCA:กรดไตรคลอโรอะซิติก 0.1 โมลาร์, โซเดียมอะซิเตต 0.2 โมลาร์, กรดอะซิติก 0.3 โมลาร์
รีเอเจนต์ III: 0.4M Na2CO3สารละลาย.
รีเอเจนต์ IV: รีเอเจนต์ Forint เจือจางด้วยน้ำบริสุทธิ์ 5 ครั้ง
รีเอเจนต์ V: สารเจือจางของเอนไซม์: สารละลายโซเดียมฟอสเฟต 0.1 โมลาร์ (pH 8.0)
รีเอเจนต์ VI: สารละลายไทโรซีน:0, 0.005, 0.025, 0.05, 0.075, 0.1, 0.25 ไมโครโมล/มล. ไทโรซีนละลายด้วย 0.2M HCl
ขั้นตอน
1. รีเอเจนต์ I 0.5 มล. อุ่นไว้ล่วงหน้าที่อุณหภูมิ 37°C เติมสารละลายเอนไซม์ 0.5 มล. ผสมให้เข้ากัน และฟักที่อุณหภูมิ 37°C เป็นเวลา 10 นาที
2. เติมรีเอเจนต์ II 1 มล. เพื่อหยุดปฏิกิริยา ผสมให้เข้ากัน และฟักตัวต่อไปอีก 30 นาที
3. สารละลายปฏิกิริยาหมุนเหวี่ยง
4. ใช้ส่วนลอยเหนือตะกอน 0.5 มล. เติมรีเอเจนต์ III 2.5 มล., รีเอเจนต์ IV 0.5 มล. ผสมให้เข้ากัน และฟักที่อุณหภูมิ 37°C เป็นเวลา 30 นาที
5. โอดี660ถูกกำหนดให้เป็น OD1-กลุ่มควบคุมเปล่า: รีเอเจนต์ V 0.5 มล. ใช้เพื่อทดแทนสารละลายเอนไซม์เพื่อกำหนด OD660เป็น OD2, ∆OD=OD1-OD2.
6. เส้นโค้งมาตรฐานของ L-ไทโรซีน: สารละลาย L-ไทโรซีนที่มีความเข้มข้นต่างกัน 0.5 มล., รีเอเจนต์ III 2.5 มล., รีเอเจนต์ IV 0.5 มล. ในหลอดหมุนเหวี่ยงขนาด 5 มล. บ่มใน 37°C เป็นเวลา 30 นาที ตรวจหา OD660สำหรับความเข้มข้นที่แตกต่างกันของ L-ไทโรซีน จากนั้นจะได้เส้นโค้งมาตรฐาน Y=kX+b โดยที่ Y คือความเข้มข้นของ L-ไทโรซีน X คือ OD600.
การคำนวณ
2: ปริมาตรรวมของสารละลายปฏิกิริยา (มล.)
0.5: ปริมาตรของสารละลายเอนไซม์ (มล.)
0.5: ปริมาตรของเหลวของปฏิกิริยาที่ใช้ในการกำหนดปริมาณโครโมเจนิก (มล.)
10: เวลาปฏิกิริยา (นาที)
Df: เจือจางหลายเท่า
C: ความเข้มข้นของเอนไซม์ (มก./มล.)
อ้างอิง
1. Wieger U และ Hilz H. FEBS Lett(1972);23:77.
2. วีเกอร์ ยู และ ฮิลซ์ เอช. ไบโอเคมชีวฟิสิกส์ความละเอียดชุมชน(1971);44:513.
3. ฮิลซ์, เอช.และคณะยูโรเจ. ไบโอเคม.(1975);56:103–108.
4. แซมบรูค เจet อัล. การโคลนระดับโมเลกุล: คู่มือห้องปฏิบัติการ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2, Cold Spring Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor (1989)
ตัวเลข
รูปที่. 1 เหมาะสมที่สุด pH
สารละลายบัฟเฟอร์ 100mM: pH6.0-8.0, นา-ฟอสเฟต;pH8.0- 9.0, ทริส-HCl;pH9.0-12.5, ไกลซีน-NaOH.ความเข้มข้นของเอนไซม์:1มก./มล
รูปที่ 2 อุณหภูมิที่เหมาะสม
ปฏิกิริยาในบัฟเฟอร์ K-ฟอสเฟต 20 มิลลิโมลาร์ pH 8.0ความเข้มข้นของเอนไซม์: 1 มก./มล
ภาพที่ 3 ค่า pH ความมั่นคง
25°C, การบำบัด 16 ชั่วโมงด้วยสารละลายบัฟเฟอร์ 50mM: pH 4.5-5.5, อะซิเตต;pH 6.0-8.0, นา-ฟอสเฟต;pH 8.0-9.0, ทริส-เอชซีแอลpH 9.0-12.5, ไกลซีน-NaOHความเข้มข้นของเอนไซม์: 1 มก./มล
รูปที่ 4 ความร้อน ความมั่นคง
การบำบัด 30 นาทีด้วยบัฟเฟอร์ Tris-HCl 50 มิลลิโมลาร์, pH 8.0ความเข้มข้นของเอนไซม์: 1 มก./มล
ภาพที่ 5 การจัดเก็บ เสถียรภาพty at 25 ℃